Zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (age related macular deganeration − AMD) jest chorobą siatkówki prowadzącą do istotnego spadku ostrości wzroku i pogorszenia jakości życia chorych. Choroba charakteryzuje się występowaniem zmian w fotoreceptorach, nabłonku barwnikowym siatkówki (retinal pigment epithelium − RPE), błonie Brucha oraz choriokapilarach. Obecnie w tym schorzeniu proponuje się pacjentom suplementy diety i zmianę stylu życia, licząc na spowolnienie choroby.
Fotobiomodulacja (photobiomodulation − PBM), znana również jako leczenie światłem o niskiej energii, stosowana dotąd w różnych gałęziach medycyny, znajduje również zastosowanie w leczeniu zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem. Fotobiomodulacja polega na emitowaniu światła widzialnego o długości fali bliskiej podczerwieni (500−1000 nm), wytwarzanego przez niekoherentne źródło światła, jak na przykład diody LED. Celem działania fotonów jest oksydaza cytochromu c (cytochrome c oxidase – CO), jej stymulacja powoduje aktywację mitochondrialnej syntezy adenozynotrójfosforanu (adenosine triphosphate – ATP), związku magazynującego energię, co poprawia funkcjonowanie komórek siatkówki. To z kolei przekłada się na liczne korzyści czynnościowe: poprawę ostrości wzroku, redukcję metamorfopsji i dyschromatopsji.
U pacjentów ze zwyrodnieniem plamki związanym z wiekiem fotobiomodulacja znacząco poprawia ostrość wzroku, nie wywołując efektów ubocznych i może chronić przed postępującą utratą widzenia.
